MD Tech Blog

Planując semantykę Great# zacząłem szukać jak inni podeszli w swoich implementacjach do problemów z którymi się borykam. Na CLR zostało napisanych wiele języków. Poniżej kilka wartych poznania.

Ostatnio wspomniałem o moim planie na stworzenie nowego języka programowania, który będzie “lepszym” C#/F#. Great# będzie językiem, w którym wcięcia są częścią gramatyki. Wobec tego potrzebuję narzędzia, aby taką gramatykę opisać i sparsować.

Języki takie jak Java, C#, czy C++ wymagają od użytkownika pisania dużej ilości typów. Adwokaci języków dynamicznych takich jak Python czy Ruby mówią, że mogą szybciej pisać i modyfikować programy nie działając na typach. Ja uważam, że dynamiczne języki pozwalają na masę błędów programisty, pozwalając mu pisać kod, który po uruchomieniu jest skazany na porażkę.

Podczas przygotowywania mojego warsztatu na GirlzCamp postanowiłem napisać sobie kilka monad w F#, w tym spróbować napisać transformator monad (co w ogólności mi się nie udało). Podczas moich zmagań natrafiłem na bibliotekę FSharpPlus, która jest mega!!

W poprzedni weekend (2.06) odbyła się kolejna edycja warsztatów z programowania dla dziewczyn, organizowanych przez Microsoft Polska - GirlzCamp. Dwa lata temu opowiadałem o ASP.NET, a tym razem zdecydowałem się na “Wprowadzenie do programowania funkcyjnego w F#”.

Niedawno pomyślałem sobie jak to wdrażając drugą osobę w nowe środowisko do pracy z nową technologią możemy mieć problem. Zamiast wymagać od nich umiejętności instalacji X paczek, edycji plików konfiguracyjnych, etc. chcemy dać im środowisko, gdzie kod od razu będzie się kompilował. A jakby użyć do tego Docker?

Ostatnio parę razy zderzyłem się z sytuacjami gdzie krótko mówiąc ludzie korzystają z komputera, nieumiejąc tego robić. Zdaję sobie sprawę, że sam jestem technologicznie zaawansowaną osobą i niektóre proste dla mnie rzeczy są de facto sztuczkami, o których wiedzą nieliczni. Jednakże przychodzi moment kiedy bez pomocy ludzie się zaczynają gubić.

Dzisiaj opublikowałem na GitHubie kod do interpretera mojego własnego języka programowania. Poniżej opiszę ogólny proces interpretacji pliku.

Nie miałem w tym tygodniu czasu na opisanie kolejnej części mojego interpretera, ponieważ go pisałem i napisałem już tak dużo, że w większości przypadków działa. Aby to uczcić w celach testowych napisałem w moim własnym języku monadę stanu, o której opowiem poniżej.

Kompilator lub interpreter przetwarza kod źródłowy w formie tekstu, aby wyprodukować kod wynikowy. Ponieważ program nie rozumie “po polsku” to język programowania musi mieć odpowiednią formę, która następnie posłuży do wygenerowania algorytmu, który ten plik tekstowy przekształci na inną formę, łatwo rozumialną przez maszynę, czyli zazwyczaj abstrakcyjne drzewo składni. Ten process przetwarszania tekstu nazywamy parsowaniem.